Ferslach Bant 1- SDS 1

Je kunt er van alles over zeggen. Bijvoorbeeld dat SDS de bovenliggende ploeg was. Maar ook dat Bant koppend voor de goal levensgevaarlijk was. Eén uitbraak met als resultaat een corner, was genoeg om te scoren. Na de honderdduizendste lange bal viel uiterst vervelend ook nog de tweede goal. Voor de gemiddelde toeschouwer was het al langer duidelijk: degene die het eerst zou scoren zou de wedstrijd winnen. En zo zou het lopen.
Alleen waterpolotechniek kon de wedstrijd redden: alles door de lucht. Er was geen combinatie mogelijk. Hoewel de immer enthousiaste stadion-speaker de mannen die op hun vrije paasmaandagochtend het veld gerold hadden, vaak complimenteerde, lag er helaas geen speelbare mat.

Het leek of de tulpenbollen er na de wedstrijd zo in gestopt zouden worden. Lijnen waren alleen denkbeeldig aanwezig. Beide teams hadden allebei nog een wedstrijd in de benen en dat was te merken. Marco koos, gezien de vier overwinningen logischerwijs, voor: ‘never change a winning team.’ En zoals gezegd: SDS was bovenliggend, zonder tot echte kansen te komen, maar ook zonder wat weg te geven. Toch fronste aanvankelijk menig toeschouwer de wenkbrauwen, over het feit dat er vier volledig fitte spelers, met amper zaterdagse speelminuten, op de bank gingen zitten, terwijl in het veld vermoeide zware mannen als Zeeuwse trekpaarden, hoorbaar kreunend en zuchtend, wegzakten in de modder.

Dit werd later gerelativeerd: ook de fitte wissels konden het tij niet keren. Pieter Sytsma moest er al snel af, zijn knieblessure speelde op. Marco R. (uiteindelijk zelfs gevaarlijk in de spits opduikend!) en Ewoud gingen voorop in de strijd en werkten zich helemaal kapot. Na de 1-0 werd het overwicht nog wat groter, maar ook dat offensiefje zorgde niet voor goals. Het was al met al niet een leuke wedstrijd, koud en nat. Compliment gaat naar de vele SDS supporters die deze omstandigheden trotseerden. Tot slot nog een tip: misschien volgend jaar wel even de reserveshirts mee naar Bant. De scheids vond het geen probleem, maar af en toe leverden de bijna identieke pakjes toch wel wat problemen en misverstanden op. De scheids paste verder wel in het beeld: hij strooide met gele kaarten als waren het tulpen.

Tjerk van der Pol