LC: Sportspotjes

Sportspotjes is in rubryk yn de Ljouwerter Krante. De sportredaksje lêst de Treffer goed en se binne sa’t it skynt bliid mei de berjochtsjes dy’t wy sneins stjoere oer aardige foarfallen. De folgende stikjes hawwe der yn stien:

22-5-2006
SDS is gedegradeerd uit de eerste klasse zaterdag, maar de talenten van de voetballers uit Easterein worden nog steeds op waarde geschat. Een stuk of 10 spelers mogen morgen in het Abe Lenstra stadion corners en vrije trappen nemen voor de camera’s van Talpa. De (voetbal)zender maakt proefopnames voor volgend seizoen met nieuwe cameraopstellingen om spelsituaties anders in beeld te krijgen

27-3-2006
Meelevende ouders langs de kant bij SDS B1 – WZS “Sjit him der yn”, riep SDS supporter Sjirkje Plantinga op een gegeven moment dat de zwartwitten gevaarlijk waren. Annette Kooistra was hogelijk verbaasd. “Dy swartwitten binne de tsjinstanners. SDS spilet hjoed yn de griene sjurts”, Verbijsterd kijkt mem Sjirkje om zich heen. Ïk tocht dat dy dêr ús Bouke Jan wie,” Sjirkje heeft voor haar verjaardag een bril gevraagd.

9-5-2005
Voor de thuiswedstrijd van SDS 2 zaterdag, zegt de scheidsrechter tegen zijn vrouw: “Dy nije pillen binne ek net alles. Ik kin de iene poat hast net foar de oare krije.”
Dat beloofde niet veel goeds. Maar hij kreeg van de spelers het voordeel van de twijfel. Het werd er evenwel niet beter op toen de arbiter het veld opkwam. Het plensde. Het stortregende. Het goot. De leidsman komt op zonder bril en zegt: “Sûnder bril sjoch ik neat. Mar as ik mei dit waar in bril op doch dan sjoch ik hielendal neat.” De bange voorgevoelens bleken onterecht. De man floot een knappe partij.

14 februari 2005 Vergeten
D’r wordt wat afvergeten in de sportwereld. Sokken, schoenen, shirts, hele tassen, het is elke zaterdag of zondag hier of daar wel raak. Bij SDS B2 waren ze ook tamelijk vergeetachtig. De ploeg moest naar Nijland. De spelers beginnen zich warm te lopen en in te trappen, als eentje de snuggere vraag stelt: “Wêr is ús keeper.?”
Die stond nog steeds bij het café in Wommels te wachten om daar te worden opgepikt door de chauffeurs uit Easterein. Hij kon nog net op tijd worden opgehaald.

14 februari 2005 – Te veel…..
Maar soms kan het ook de andere kant opgaan. Dat je er zo opgespitst bent om maar niks te vergeten. Zoals bij datzelfde SDS. Bij het eerste elftal is de discipline zeer groot. Nooit en te nimmer mag de koffer met spuitbussen, smeersels, tape en noem verder alle verzorgingsmiddelen maar op, worden vergeten. Na de uitwedstrijd tegen Kootstertille vroeg invalleider Marco Hoekstra, na terugkeer in Easterein:”Is de ferbânkoffer ek meikaam”” “Ja”, antwoordden twee spelers. Ook de koffer van Kootstertille was meegenomen……

7 februari 2005 – De verkeerde
Zaterdagochtend, even voor negenen. Frank Turksma komt met zoon Idsert het voetbalveld te Easterein opstappen. Nog niet geheel wakker ontdekt de voetbalpa dat hij de verkeerde zoon uit bed heeft gehaald. Niet F-pupil Idsert moet de wei in, maar E-pupil Allert. “Kom mei Idsert”, zegt vader,”dan bring ik dy wer op bêd en helje Allert der ôf.”

april 2004 -Webmaster
By SDS regelt de webmaster kennelijk de opstellingen. Het tweede team moest zaterdag naar Zwartsluis. Bij vertrek ontbrak één speler: Jacob Klaas Haitsma. Wat bleek? Jacob Klaas had donderdag niet getraind en wist niet of ie nu met het eerste of het tweede mee moest. Hij besloot op www.vv-sds.nl te kijken en zag zijn naam bij de vermoedelijke selectie van het vlaggenschip staan. Dus meldde hij zich zaterdag bij de hoofdmacht.

april 2004 – Strafschop
Het missen van een strafschop wordt door de webmasters van SDS “beloond”met een plekje op de site van de club. In het Clarence (vernoemd naar de veelvuldig missende strafschoppenmissende Seedorf) sluier-klassement wordt de penaltymisser aan de schandpaal genageld. De laatste pechvogel is Bas de Haan van het vierde elftal. Hij is de vijfde in twee maanden en blijft er staan totdat er weer een Eastereinder een bal van elf meter mist.

maart 2004 – Strafschop
SDS- speler Harm Stremler is dit seizoen nogal onfortuinlijk in het nemen van strafschoppen. Dat leverde hem de bijnaam Clarence op. De webmaster van www.vv-sds.nl meende daarop te moeten inspelen door een spotprent te publiceren op de site met Harm en Clarence in de hoofdrol. Zaterdagmiddag won SDS met 1-3 van Makkum, ondermeer door twee doelpunten van Harm Stremler, waarvan eentje uit …..en strafschop.

maart 2004 –Lucht
Het vijfde van SDS is uit de winterslaap en speelt ter voorbereiding op de tweede competitiehelft een oefenduel in en tegen Noardburgum. Leider Ids Boersma van de klup út Littenseradiel is er niet helemaal gerust op dat zijn manschappen goed hebben overwinterd. Terwijl hij een lange tijd niet gebruikte bal monstert zegt hij tot de spelers: Ik hoopje dat jim mear lucht hawwe as at der yn de ballen sit”

febrewaris 2004 – Auto
Op het veld van SDS in Easterein zijn voor de wat oudere supporters twee bankjes neergezet. Zij zitten eerste rang. Minne Zijlstra en Oebele de Boer bezoeken echter ook alle uitwedstrijden van de plaatselijke trots en dan moeten ze het negentig minuten zien vool te houden door tegen de afrastering aan te leunen.
Dan komt echter de uitwedstrijd tegen de Sweach. In Beetsterzwaag wordt gespeeld op een bijveld en daar omheen staan paaltjes met touwen ertussen. Voor de SDS-supporters was dit niet ideaal. Maar ze vonden een oplossing. Zijlstra zette zijn auto op het trainingsveld neer en aldus konden hij en de Boer toch op hun gemak toekijken. “En sa heare jo it geskel en geflok ek net”, aldus in andere SDS fan.

novimber 2003 – Kuenstgers
De veteranen van SDS, ook wel SDS 5, hebben in hun carriere al heel wat meegemaakt. Toch ondergingen ze zaterdag tegen het derde van Trynwâldster Boys een nieuwe ervaring. Er werd op kunstgras gespeeld, een volslagen nieuwe ervaring. Het tik-tik spelletje bleek prima tot zijn recht te komen. SDS won maar liefst met 1-15. Zo dik dik had geen van de veteranen in 40 jaar gewonnen.

novimber 2003 – Kemphanen
SDS 5 naar Veenwouden 4, sportpark de Kemphaan dus. In de eerste helft spelen de voetballers uit Easterein äs deade fûgeltsjes”. In de pauze motiveert de leider zijn gevleugelde vrienden met een wetenschappelijke verhandeling over kemphanen. “In hoants is in fûgel, dy’t bekind stiet om syn gefjochten om de froutsjes te imponearen. Se meitsje harren op, stride as hoantsen. At jimme noris dogge as binne jim hoantsen, dy’t hjir net stride foar de trije punten, mar foar de froulju. En ziedaar.
De gevoelige snaar was geraakt, meldt clubverslaggever Aant. “De sjurtsjes kamen by de broek yn, de mouwen waarden oprôle, de sokken waarden ophesen en der wie sels immen dy’t de deospuit brûkte. It like of gie it yndie om de froulju. Der waard goed djip gien, der waard koart dekt, de gatsjes waarden fûn en der wiene prima (heech)standsje. De einstân 1-5 iwe fertsjinne. Se stapten as pauwen sa gurtsk nei hûs.

novimber 2003 – Kampioen
In Easterein is de hele zomer gepuzzeld om de zever-en elftallen rond te krijgen. Met name voor de D-pupillen moesten bij SDS diverse besprekingen worden gevoerd. Maar het resultaat mocht er zijn. Zaterdag werden alle drie D-pupillenteams kampioen. Patat en bloemen voor alles spelers

oktober 2003 – Kaartlêzers
SDS 1 moast sneon 18 oktober nei Bûtenpost ta foar de bekerwedstriid tsjin Buitenpost.
Yn Easterein stapten de 4 youngster byelkoar yn de auto mei Durk Yde Sjaarda oan it stjoer. Jacob Klaas Haitsma siet neist him en efteryn (!) sieten de twa kaartlêzers Henk Postma en Tjipke Klaas Okkema. Fan Tjipke wie al bekind dat syn orientaasjefermogen net sa grut is, dus moast it fan Henk Postma komme.
Om it wat dreger te meitsjen waard yn goed oerlis besletten om net fia Ljouwert te riden, want dêr is it meast sa drok. Omdat ek de wâldwei meden wurde moast siet er neat oars op as boppe Ljouwert lâns te gean.
Se hawwe it witten de jonge lju: Stiens, Bartlehiem, Birdaard, Readtsjerk en noch folle mear plakken wêr’t se noch nea west hiene.
Trainer Kees Jansen en de rest fan de seleksje fregen harren yn Bûtenpost lange tiid ôf, at se noch wol kamen. Mei in hiele koart opwaarmkertierke koe it dan dochs begjinne. Durk Yde wist it paad nei it doel better: hy skoorde twa kear en SDS wûn mei 0-6

oktober 2003 – Nije sokken
De Treffer van voetbalvereniging SDS brengt een klein menselijke drama: Foar de wedstriid tusken SDS2 en CVVO2 klaaiden alle jonges harren om, Alle eagen foelen al gau op de SDS sokken fan Jos Zonderland. Dizze sokken koenen wol by de stofdoeken, want se hienen beide gjin teannen mear. Jos woe syn ekskuzes ek al oanbiede, mar sei derby dat er alles der oan dien hie om nije sokken te heljen. Hy wie de moarns om 9 oere nei Easterein ta gien om by Bergstra’s kleansaak nije sokken te heljen. Doe’t er dêr kaam die bliken dat dizze saak der mear as in jier net mear wie. Jos hie gjin idee wêr’t er dan hinne moast.

septimber 2003 –Ballenbak
Trinus de Jong van vv Mulier mocht trouwen met de dochter van Popko Wijnia, penningmeester van SDS. Op één voorwaarde: hij moest lid worden van de club uit Easterein. Dus Trinus werd lid van SDS. Opmerkelijk is dat hij in de boeken van SDS geregistreerd staat met de geboortedatum 1 april 1992. Grappig, want hij is daarmee het jongste getrouwde SDS-lid. In Easterein vraagt men zich af: “Benijd oft er syn teammaten ek meinommen hat op syn frijgesellejûn. Dan binne se fêst yn de ballenbak fan Mc Donald bedarre”.

maaie 2003 – Ervaring
Het vak van assistent scheidsrechter is niet populair. Met als gevolg dat er nogal eens een onervaren figuur langs de lijn staat te vlaggen. Zoals bij SDS D2 – Arum D1. Scheidsrechter Stoffel Bouma kreeg al snel in de smiezen dat zijn assistenten aan de verkeerde kant stonden te zwaaien. Een toeschouwer maakt de nieuwbakken vlaggenisten er op opmerkzaam. Aan het eind van de strijd stonden ze, zonder dat Bouma het merkte, toch weer aan de goede kant.

april 2003 – “Ik wist dat net”
Trainster Atty Scheltema van SDS sprak een groepje F-pupillen waarschuwend toe: het is niet de beodeling dat er onder de douche geplast wordt. “Efkes wie it stil”, meldt de Treffer, doe’t ien fan de jonkjes syn finger opstuts en sei: “Mar juf, ik wist dat net, want ik sit noch mar krekt op fuotbaljen”.

febrewaris 2003
“Wer bist rekke?”
Klein voetballeed bij de kleine voetballers tijdens SDS-F1 Heeg F1. Opgetekend in de Treffer, clubblad van SDS: “Doe’t ien fan de jonkjes fan Heech op é grûn lei en it útkrimmenearde gie de skeids nei him ta en frege: “Wêr bist rekke?” Hy flústere sêft tsjin de skeids, want hy woe it net wêze, benaud omdat de kans grut wêze soe dat syn ploechgenoaten nei de kant raze soene: “Tsjin syn pimel”.

novimber 2002
“Hoe gaat het?”
SDS C2 speelt in Easterein tegen Makkum C1. Speler van SDS komt na behandeling aan een bloedneus het veld weer in. Na een minuut of vijf vraagt zijn trainer, die als vlaggenist langs de lijn loopt, bezorgd: “Hoe gaat het ?” Antwoordt de speler: “We staan met 2-1 voor, trainer.”

oktober 2002
Sa wie it ek…..
Een verslag van een voetbalwedstrijd hoeft niet lang te zijn. Dat bewijst de reporter van SDS 4 in de Treffer. “Wy moasten hjoed tsjin CSL út Britsum an sa as de Hagenees Bert Jaboth sei op de begraffenis fan Herman Brood: “Het is zwaar kut”. No sa wie it ek, want sy rûnen oer ús hinne, troch ús hinne en om ús hinne. Oan de dein wie it 0-9 en koene wy in waarme kuenstbui (ja al wer in nij wurd foar de douche) en it kâlde bier.”

septimber 2002
Túchslobber
In de Treffer van voetbalvereniging SDS- op afstand het meest Frysktalige clubblad van Friesland- was columnist Sibe de Seefûgel tijdens de voetballoze periode op het kaatsveld van Wommels, alwaar de Freuelpartij niet helemaal kon worden afgewerkt wegens overvloedige regenval. “Der kamen mannen mei túchslobbers op it fjild. Ja jim lêze it goed. Mannen mei túchslobbers, Thús mei in grutte bôge om de túchslobber hinne rinne en op it keatsfjild fjochten se der hast om. Mannen, it binne rare bisten, die mar wer bliken, want wa giet no it fjild op met de túchslobber.

maaie 2002
Ouwe seun
De talenten van SDS F4- vier gespeeld, vier verloren – togen naar Harlingen voor de strijd tegen Zeerobben F7. Aan de ene kant van zijlijn een groepje luidruchtige ouwe seunen” aar tegen over de mem van SDS’er Pieter. Enthousiast moedigde ze de jongens aan. “Toe Harm, pak die bal, pak die bal”, schreeuwde ze. Harm gehoorzaamde en nam de bal in de handen. Waarop een ouwe seun wat “lekskoaierich”over het veld riep: “At ik jou was suu ik self de foetbalskoenen mar an doen”