Beste KNVB

Sneon 16-2-2019
15 februari 2019
Weppers tiisdei 19-2-2018
19 februari 2019

Beste KNVB,

Zaterdag is een mooie dag. Als grensrechter pak ik mijn tas in, ga naar de wedstrijdbespreking en reis met de jongens naar de tegenstander. Op het sportpark aangekomen zoek ik de bestuurskamer van de thuisclub op, om vanuit mijn bestuurdersrol, kennis te maken met de bestuursleden van de betreffende club.  Om te netwerken, ideeën op te doen en gezamenlijke uitdagingen, zoals het zoeken van vrijwilligers, te bespreken. Hier tref ik ook de scheidsrechter van die dag. Van hem hoor ik hoe laat hij ons wil instrueren.

Na de warming-up is dat moment gekomen. Ik loop naar de scheidsrechterbox en wacht zijn praatje af. Voor een ervaren grensrechter met KNVB scheidsrechterdiploma, is dit best even doorbijten. De praatjes zijn consequent en dus elke week vrijwel identiek. Je maakt afspraken over buitenspel, posities bij vrije trappen en hoekschoppen. Nogal eens volgt dan de uitspraak: ‘Jongens, (overigens is de enige ‘jongen’ meestal de scheidsrechter zelf, want de gemiddelde leeftijd van de grensrechters is echt boven de vijftig in de gezellige derde klasse zaterdag) we doen het met elkaar, jullie zijn mijn assistenten.’ Om dan vervolgens allemaal overtredingen op te noemen waar we, ook al zien we ze duidelijk, niet voor hoeven te vlaggen. Met als verklaring dat we clubgrensrechters zijn en daardoor in de gelegenheid om onze eigen club te bevoorrechten. Het verhaaltje eindigt steevast met een onwennige bovenhandse handdruk, modern, maar iets wat niet helemaal bij onze leeftijdscategorie past. Gelukkig voelen we ons jong, dus we passen ons aan. Dan lopen we met elkaar vol trots richting veld, de pupil van de week voorop.

Ik neem mijn positie in op de lijn van de laatste man. Ik mag twee keer vlaggen in de eerste helft. Eén keer kwam aanvaller terug uit buitenspelpositie, bij de andere stond de aanvaller een meter achter de laatste man op moment van spelen. De eerste situatie is voor het publiek altijd lastig en ook voor veel spelers trouwens, waarvan de meesten nog nooit een spelregeltoets hebben gedaan. Dus geschreeuw en gejoel van het publiek en van de spelers. De tweede keer was de speler kansrijk, maar ja dat is logisch in buitenspelpositie en dus weer gejoel en geschreeuw, maar de scheidsrechter ging mee met mijn signaal.

Toch voel je op zo’n moment dat het tij zal keren. En dat gebeurde in de tweede helft. Een duidelijke buitenspelpositie, later beaamt door de supporters van de thuisclub achter me. Ik vlag, scheids laat doorspelen en er valt, natuurlijk, een doelpunt. Ik roep om de scheidsrechter op mijn vlag te attenderen, maar hij reageert niet. Keurt me geen blik waardig. Dan begint er toch iets te kriebelen, zeker omdat hij op een positie stond waar vandaan je buitenspel niet goed kunt beoordelen. We verliezen terecht. Na afloop ga ik naar de scheidsrechter en ik voel dat mijn irritatie toeneemt. Ik vraag hem waarom hij niet even bij mij kwam na de buitenspelsituatie. Zijn antwoord: ‘in de eerste helft waren er twee discutabele buitenspelsituaties, dus liet ik nu doorspelen.’ Toen knapte mijn irritatie.. Ik gaf aan dat ik dat een enorm buitencategorie belachelijk antwoord vond, schold niet, maar verhief mijn stem achteraf gezien (hoe belangrijk is het eigenlijk..) te veel. Ik liep naar de box, bood mijn excuses aan de scheidsrechter en we dronken in de bestuurskamer een biertje. Hier gaf hij aan dat hij fout zat, waarna we nog een biertje dronken.

’s Avonds thuis kwam ik niet los van de situatie. De scheidsrechter had iets geraakt bij mij. De bevestiging dat clubgrensrechters eigenlijk totaal overbodig zijn. Clubgrensrechters worden niet serieus genomen. Ik heb twitter er op nagekeken met de zoekterm grensrechter en daar werd mijn vermoeden bevestigd. Er worden nogal wat berichten verstuurd op zaterdagmiddag met als onderwerp slecht of onterecht vlaggende grensrechters. De tegenstander, meestal zowel spelers als publiek, nemen je niet serieus. Elke beslissing die je tegen hen neemt is per definitie fout. Je eigen spelers nemen je amper serieus als je niet vlagt voor een situatie. De KNVB neemt je niet serieus door scheidsrechters te instrueren dat ze bij een overtreding alleen op eigen waarneming mogen fluiten en de grensrechters moeten negeren. In dit specifieke geval liet de scheidsrechter mij staan op in zijn ogen twee discutabele vlagsignalen in de eerste helft.. niet te bevatten. Ik overweeg serieus om de vlag aan de wilgen te hangen. Niet de schuld van die man hoor.

Maar voor ik een geel hesje aantrek langs de lijn wil ik iets anders proberen. Ik nodig hierbij de KNVB uit om voor alle grensrechters uit de noordelijke derde klasse A bij ons op de club een bijeenkomst te organiseren. Kom eens met ons brainstormen hoe de clubgrensrechter weer serieus genomen kan worden. Wij verzorgen de catering.

Enkele ideeën:

Alsnog spelregelbewijs verplicht stellen voor zowel spelers als grensrechters van eerste elftallen die dit niet in de jeugd behaald hebben

Clubgrensrechters afschaffen

Clubgrensrechters weerbaarder maken voor feedback

Kortom: Welkom! Ik hoop dat u op mijn uitnodiging ingaat.

Met vriendelijke groet,

Tjerk van der Pol, grensrechter vv SDS 1

Foarsitter jeugd vv SDS